Een Contract for Difference (CfD) is een financieel instrument dat wordt ingezet om investeringen in duurzame energieprojecten te stimuleren. Het wordt vooral gebruikt in de energiesector om de inkomsten van producenten van hernieuwbare energie te stabiliseren, ongeacht schommelende marktprijzen. Binnen een CfD komt de overheid of een daartoe aangewezen instantie met een energieproducent een vaste prijs overeen voor de geleverde elektriciteit, de zogenaamde strike price. Wanneer de marktprijs voor elektriciteit lager ligt dan deze strike price, compenseert de overheid het verschil. Als de marktprijs hoger uitvalt, betaalt de producent het overschot terug aan de overheid.
Dit mechanisme vermindert het financiële risico voor exploitanten van bijvoorbeeld windparken of zonne-energie-installaties en verlaagt zo de drempel voor investeringen. Doordat de toekomstige inkomsten voorspelbaarder worden, kunnen ontwikkelaars projecten gemakkelijker financieren tegen gunstiger voorwaarden. CfD-regelingen worden al enige jaren toegepast in onder meer het Verenigd Koninkrijk, Nederland en diverse andere Europese landen, meestal via veilingen waarin partijen intekenen op een bepaald volume aan duurzame energie tegen een voorgestelde prijs.
In Nederland is het CfD-model opgenomen in de zogenoemde SDE++-regeling, waarmee onder andere CO₂-reducerende technologieën zoals biogasinstallaties, geavanceerde warmtepompen en waterstofproductie via elektrolyse worden ondersteund. De keuze voor CfD’s sluit aan bij het streven naar een kosteneffectieve energietransitie, waarbij publieke middelen gericht worden ingezet om technologieën versneld op te schalen. Tegelijkertijd bevordert het model marktwerking, omdat producenten gestimuleerd worden om zo efficiënt mogelijk te opereren en risico’s deels zelf te dragen.
Voor duurzame opwekking met relatief hoge initiële kosten en lage marginale kosten, zoals offshore windenergie, biedt een CfD-constructie een aantrekkelijk investeringsklimaat. Naarmate de productiekosten dalen, verandert ook de wijze waarop CfD’s worden toegepast, bijvoorbeeld door de strike price dichter bij de verwachte marktprijs te leggen of zelfs volledig subsidievrije projecten toe te staan. Zo evolueert het instrument mee met de volwassenheid van technologieën en de ontwikkeling van de energiemarkt.